آشنایی مختصر با رشته های سوارکاری المپیکپرش بااسب
رشته ی پرش با اسب، شناخته شده ترین و قابل درک ترین رشته در میان رشته های FEI بوده و یکی از سه رشته ی المپیکی در کنار درساژ و مسابقات چندروزه است. در این رشته، همانند دیگر رشته های سوارکاری، زنان و مردان به صورت مساوی و در قالب های انفرادی و گروهی با یکدیگر رقابت میکنند.
رشته ی پرش با اسب، در واقع ترکیبی از شجاعت، کنترل و توانایی تکنیکی اسب و سوارکار در مواجهه با10 تا 13 مانع است. برخی ازموانع ممکن است به صورت ترکیبی دوتایی یا سه تایی باشند که در صورت افتادن مانع و یا امتناع اسب از پرش، خطا درنظر گرفته میشوند. برخی از به یادماندنی ترین لحظات در ورزش سوارکاری در المپیکها، در این رشته به جای مانده است.
درساژ
رشته ی درساژ به عنوان هنری ترین رشته در میان رشته های سوارکاری در نظر گرفته میشود. اسبها در این رشته لازم است مجموعهای از حرکات قدم، یورتمه و چهارنعل را انجام دهند. هم هی تستها، از یک الگوی از پیش تعیین شده و از حرکات معینی تبعیت کرده و به صورت حفظی اجرا میشوند.
تنها استثناء، نوع Freestyle بوده که برای هر اسب به صورت خاصی طراحی شده و همراه با موسیقی اجرا میشود.
مسابقات چند روزه (Eventing)
این رشته ی المپیکی، کاملترین رشته ی رقابتی و به صورت ترکیبی است که برخی اوقات به عنوان یک مسابقه ی سه گانه تعریف میشود. این رشته، نیازمند تجربهی کافی در تمامی رشته های سوارکاری است.
منشاء مسابقات چند روزه، از رقابتی ارتشی است که در آن اسبها و سوارکاران را در چالشهایی که میتوانستند در حین خدمت و یا دیگر زمانها اتفاق بیفتند،آزمایش میکردند. همچنین این مسابقات، اصولی را برای مقایسه ی استانداردهای آموزشی بین سواره نظامهای کشورهای مختلف ارائه میکرده است.
یک مسابقه ی چند روزه شامل: مجموع مسابقات درساژ، صحرایی و پرش درطی چند روز متوالی است. شایان ذکر است که سوارکار شرکت کننده مجاز است تنها با یک اسب درطی سه مرحله سوارکاری کند.
مسابقات صحرایی به عنوان بخش برجسته ی مسابقات چند روزه، سرعت، استقامت و توانایی پرش اسب و دانش سوارکار در زمینه ی سرعت و استفاده از اسبش را آزمایش میکند. این بخش دارای 30 تا 40 مانع ساخته شده از چوب، دیوارهای سنگی و گودالهای آبی است که چالشهای زیادی را برای سوارکار و اسب ایجاد میکند.
منبع:
www.fei.org