آیا اسب می‌داند که در مسابقات اسب‌دوانی می‌برد یا می‌بازد؟

چه تفاوتی برای اسب دارد که در مسابقات اسب‌دوانی ببرد یا ببازد؟ در این نوشته بررسی می‌کنیم که آیا این موضوع تاثیری بر رفتار اسب‌ها دارد؟

سوال: در زمان تماشای مسابقات اسب‌دوانی، یکی از اسب‌ها این امکان را داشت که با برنده شدن در آن مسابقه، به عنوان یک اسب برنده وارد دوران بازنشستگی شود و من امیدوار بودم که این اسب برنده شود. به نظر می‌رسد که این برای اسب باشد و منظور این است که اسب برنده و یا بازنده شدن در مسابقات اسب‌دوانی را درک می‌کند. در ظاهر به نظر می‌رسد که اسب مستحق این است که به عنوان برنده مسابقه را تمام کند. اما این موضوع چگونه با آنچه در مورد درک حیوانات می‌دانیم مطابقت دارد؟ آیا با منطق جور درمی‌آید؟ بحث بر سر این است که آیا اسب برنده یا بازنده شدن در مسابقه اسب‌دوانی را متوجه می‌شود و این چه تفاوتی برای خود اسب خواهد داشت؟ به نظر می‌رسد بیشتر درباره چیزی که مردم می‌خواهند، باشد.

پاسخ: این‌ها سوالات بسیار خوبی درباره موضوعی هستند که ممکن است پاسخ دادن به آن‌ها بدون وارد شدن به بحثی عمیق درباره روابط انسان و حیوان، رفاه حیوانات و اصول اخلاقی استفاده از حیوانات، دشوار باشد. بدیهی است که حمایت‌کنندگان از حقوق حیوانات، تفکر بیشتری درباره این سوالات کرده‌اند، بنابراین من به بهترین وجه ممکن از دیدگاه خود در مورد رفتار اسب، آن را بررسی می‌کنم و سعی خواهم کرد وارد فلسفه نشوم.

من با شناخت فعلی از درک اسب، واقعا شک دارم که یک اسب مسابقه‌ای برد یا باخت در مسابقات اسب‌دوانی را درک کند. این به این معنی نیست که اسب‌ها نمی‌توانند در شرایط طبیعی برنده یا بازنده بودن را درک کنند، بلکه به این دلیل است که انجام این میزان از مسابقه به هیچ عنوان طبیعی نیست.

برنده یا بازنده بودن در دنیای طبیعی

در زمینه‌های اجتماعی طبیعی، به نظر می‌رسد که اسب‌ها با یکدیگر مسابقه می‌دهند. دویدن و پریدن در حالت‌هایی مشابه مسابقه در بین اسب‌های مسابقه‌ای دو ساله، به ویژه کره‌اسب‌های با سن کمتر از 4 سال، رایج است. در میان بزرگسالان، دویدن در چندین زمینه انجام می‌شود. هم اسب‌های ماده و هم نر برای فرار از تهدیدات می‌دوند. نرهای بالغ همچنین در زمان تعقیب یا دنبال شدن توسط یک نر دیگر، می‌دوند. به نظر می‌رسد که در این زمینه‌های اجتماعی طبیعی، رفتارهایی دیده می‌شود که به نظر می‌آید برنده یا بازنده شدن را متوجه می‌شوند. خلق اسب‌ها به خلق سوارکار نیز بستگی دارد، در این مورد بیشتر بخوانید.

برای مثال، یک وضعیت متداول این است که یک یا چند نریان مجرد بر سر به دست آوردن اسب‌های ماده مسابقه بدهند. اگر از یکی از نرهای مجرد سبقت گرفته شود، دو اسب ممکن است در یک روند مشخص برهم‌کنش داشته باشند، پس از آن بازنده با حالتی نسبتا متواضعانه عقب‌نشینی می‌کند در حالی که برنده به نزد اسب ماده برمی‌گردد. اما خارج از این موقعیت اجتماعی طبیعی و به خصوص در زمینه‌هایی با آموزش و سواری همراه است، چندان روشن نیست که یک اسب بتواند تفاوت بین برد و باخت در مسابقات اسب‌دوانی را متوجه شود.

ارتباط بین برنده و بازنده شدن در وضعیت طبیعی و مسابقات اسب‌دوانی

شما پرسیده‌اید، ” از کجا می‌دانید که اسب متوجه برنده یا بازنده شدن در مسابقات اسب‌دوانی می‌شود؟” یک روش این است که به رفتارهای اسب برنده یا بازنده درست پس از بردن یا باختن در یک مسابقه اسب‌دوانی توجه کنید. اگر الگویی از برخی حالات ظریف که یادآور برنده یا بازنده شدن در یک وضعیت اجتماعی طبیعی هستند را مشاهده کنید به نحوی که بدون دانستن نتیجه بتوانید به سرعت متوجه شوید که برده یا باخته است، ممکن است بتوانید درباره فهم برنده یا بازنده بودن در اسب‌ها نظر بدهید. بیشتر مردم می‌توانند این کار را با مشاهده رفتارهای انسان‌ها انجام دهند.

البته، در اسب‌های مسابقه‌ای، کنترل تاثیر برنده یا بازنده بودن با استفاده از رفتار اسب می‌تواند چالش برانگیز باشد. همچنین یک اثر اثبات‌شده از برنده یا بازنده شدن نرها، افزایش یا سقوط سطوح هورمون‌های مردانه است. اگر تغییر در سطوح این هورمون‌ها قبل و بعد از مسابقه با برد یا باخت مرتبط باشد، این می‌تواند مدرک دیگری باشد که نشان می‌دهد اسب برد یا باخت در مسابقات اسب‌دوانی را متوجه می‌شود. درباره نگه‌داری از اسب‌های مسابقه‌ای در اینجا بیشتر بخوانید.

برای یک اسب چه تفاوتی دارد که برنده شود؟ حتی اگر هم متوجه می‌شد، احتمالا تفاوت چندانی نداشت. و من با شما موافق هستم که این‌ها برای مردم است. برخورد با یک حیوان مانند یک فرد در بسیاری موقعیت‌ها، با تلاش برای مراقبت بهتر همراه می‌شود. درباره نکات تغذیه اسب بیشتر بخوانید. از طرف دیگر، حیوانات انسان نیستند و تصور زندگی باکیفیت بهتر برای آن‌ها یکسان نیست. درباره رفاه اسب‌ها بیشتر بخوانید.

منبع