مراقبت از سم (مشکلات دیواره سم)

نحوه برخورد ما با مشکلات سم اسب (‏با نعل يا بدون نعل)‏ به هر مورد بستگی دارد. ما تا حد زیادی سبک زندگی اسب‌های اهلی خود را تغییر داده‌ایم. این تغییرات، تاثیرات منفی بر روی اسب دارند، که نمونه‌ای از آن سلامتی و کیفیت دیواره سم است. اکثریت جمعیت اسب دارای اضافه‌وزن و کم‌کار هستند و از نظر ژنتیکی، کیفیت دیواره سم پایینی دارند. این ترکیب ما را با یک دیواره سم ضعیف و با سازگاری ضعیف مواجه می‌کند. نحوه برخورد ما با این مشکل (‏دارای نعل یا بدون نعل) ‏به هر مورد بستگی دارد. من واقعا از تقویت سم ها و قیار کردن آن‌ها، لذت می‌برم. تا زمانی که ممکن است سعی می‌کنم اسب‌ها را پبدون نعل نگه دارم. برای مثال، سال پیش سعی کردم تمام اسب‌های چوگان خود را بدون نعل کنم، با وجود اینکه همه آن‌ها امن بودند و سم هایشان عالی به نظر می‌رسید. با این حال، من متوجه شدم که آن‌ها نمی‌توانند به اندازه اسب‌های دیگر در زمین، زمانی که بدون نعل بودند، رقابت کنند. آن‌ها داشتند لیز می‌خوردند و نمی‌توانستند به سرعت بچرخند. در واقع، وقتی سریع‌تر چوگان بازی می‌کردم، احساس کردم که واقعا خطرناک است و تصمیم گرفتم برای امنیت خودم و اسب، دوباره آن‌ها را نعل کنم. می‌توان از نعل، بیش از حد و یا اشتباه استفاده کرد. پاها ممکن است به خوبی نعل نشوند و میخ به اندازه‌ای کم‌عمق کوبیده شده باشد که دیواره بشکند. همچنین ممکن است نعل کردن پا به صورت غیرمتعادل انجام شود. نوع نعل ممکن است اشتباه باشد و یا دستگاه‌های کششی مورد استفاده، باعث کشش بر روی ساختارهای دیگر اندام یا پا شود. آیا این به این معنی است که تمام نعل‌ها برای پای اسب‌ها مضر هستند؟ البته که نه. از طرفی هیچ چیز بهتر از یک اسب پابرهنه سالم نیست. فکر می‌کنم همه با هم توافق داریم. با این حال، بسیاری از اسب‌ها برای حفظ توان رقابت در سطوح بالا در رشته‌های مختلف، ایمن ماندن و به عنوان یک وسیله درمانی برای تسکین ناراحتی و توان‌بخشی در فرایندهای بیماری‌های مختلف نیاز به نعل دارند. پای اسب چهار وظیفه اصلی دارد: کشش، تکیه‌گاه، جذب ضربه و احساس وضعیت(‏حس موقعیت نسبی بخش‌های مجاور بدن)‏. می‌توان گفت که نعل‌ها بسته به نحوه پیرایش و نعل‌دار شدن پا، می‌توانند هر یک از این اعمال اساسی را بهبود بخشیده و یا برای آن‌ها مضر باشند. نعل‌بند، سلامت و عملکرد پا را در نظر می‌گیرد و توانایی پا برای انجام این وظایف را حفظ می‌کند. بسیاری از آسیب‌های پا وجود دارند که می‌توان آن‌ها را تا حدی با استفاده از نعل اصلاح کرد. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به لنگش مزمن، شکستگی‌های P3 (‏استخوان سم)‏، ترک خوردگی جلوی سم، انواع بیماری‌های استخوان‌های ناوی و پای کوتاه و کج اشاره کرد. همه این‌ها می‌توانند با کمک انواع مختلف نعل بسیار سریع و موثر توان‌بخشی شوند. با این حال برخی از ریخت افتادگی‌ها در دیواره سم وجود دارند که به نظر من، با پای برهنه می‌توان آن‌ها را موثرتر و سریع‌تر درمان کرد، مانند شکاف‌های دیواره سم و پاشنه‌های کوتاه. بر اساس استفاده از اسب و محیط آن، نعل‌ها می‌توانند برای توان‌بخشی پا تا جایی که بتواند پا برهنه راه برود، مورد استفاده قرار گیرند. من معمولا در فواصل شش هفته‌ای، یک تا دو نعل را به یکدیگر می‌چسبانم تا جرم پا افزایش یابد، سپس نعل‌ها را برمی‌دارم و یک برنامه خوب برای اصلاح پا، با پای برهنه اجرا می‌کنم. به همراه روش پابرهنه استراسر، مدیریت مناسب، رژیم غذایی، ورزش و غیره نیز برای یک برنامه نعل‌کردن مهم هستند. منبع