شامبون
شامبون
جایگاه شامبون را در گروه ابزار کمکی دهنه ها و افسارها نمی توان به درستی تعیین کرد ، چون آنها را می توان هم در گروه تعلیمی ها جای داد و هم می توان در کنار یک گروه مجزا برای این دو وسیله در نظر گرفت .
این دو ابزار مثل دستجلوی تعادلی ابات-دیویس حاصل فکر و کار در سوارکار و مربی بوده اند.
اگرچه در بریتانیا و آمریکا از شامبون استفاده نمی کنند اما در اروپا شامبون جایگاه ویژه ای در آموزش به خود اختصاص داده است به طوری که به عنوان ابزار تکمیل کننده وسایل لنژ به حساب می آید.
ساختمان شامبون شامل یک تسمه پهن است که بر روی آن ، در دو انتها دو حلقه متصل است. این تسمه به تسمه روی قفایی کله گیر وصل می شود. از طرف دیگر یک تسمه چرمی مشابه تسمه تعلیمی از میان دو دست حیوان به تنگ ورشو متصل می شود و همانند تعلیمی این تسمه هم به میان سینه هدایت می شود. در ناحیه سینه اسب این تسمه به دو شاخه تقسیم شده و به دو تسمه نواری متصل می گردند.
این دو تسمه نواری به سمت قفا کشیده می شوند و از دو حلقه ی کناری تسمه رو قفایی شامبون رد می شوند و به سمت پایین هدایت می شوند و در نهایت به وسیله دو قلاب به حلقه های کناری آهن تو دهنه ای متصل می گردند. بهتر است در کار با شامبون از یک آهن تو دهنه ای آبخوری کلفت یک تکه با جنس پلاستیک یا ولکانیت استفاده شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.