کرد پر استقامت
همان گونه که از نام این اسب پیداست قاعدتا در مناطق کوهستانی استان های کردستان و کرمانشاهان و اطراف آن ها این اسب ها پرورش می یابند. در تاریخچه تکامل اسب ایران، پیدایش اسب کرد را مستقیما به 500 سال قبل از میلاد مسیح و به اسب های معروف “نیسائی” مرتبط می دانند.
با توجه به شرایط سخت مناطق زیستگاه این اسب و انتخاب طبیعی صورت گرفته در قرون متمادی، اسب کرد را اسبی قدرتمند و پر استقامت خصوصا برای طی مسیرهای کوهستانی با مسافت های طولانی تبدیل کرده است.
خصوصیات ظاهری:
قد اسب معمولا 145 تا 155 سانتی متر
به لحاظ ظاهری این اسب شباهت هایی با اسب های عرب داشته لیکن بدن کوچکتر و در عین حال عضلانی تر و سر بزرگتر از اسب عرب دارد. چشم ها کوچک و خوابیده در صورت و گوش ها تیز و خنجری می باشد. ستیغ های برجسته گونه و سر بزرگتر نشانه های خوب متمایز کننده این اسب از اسب های عرب است. موهای یال و دم پر پشت و ضخیم و معمولا دم را افراشته نگه می دارد.
سازگاری اسب کرد با محیط های مختلف بسیار زیاد بوده و با شرایط سخت تغذیه ای و آب و هوایی به خوبی کنار می آید. رنگ بدن بستگی به تیره های آن دارد ولی رنگی که بیشترین فراوانی را دارد نیله و ابرش است.
به نظر می رسد اندام حرکتی و سم های قوی و مستحکم و نیز جثه نه چندان بزرگ و قد متوسط رو به کوتاه و نیز نفس خوب و استقامت زیاد، این اسب ها بتوانند در صورت انتخاب صحیح و آموزش های لازم، اسب های خوب چوگان تولید نمایند. اسب های کرد دارای سه تیره هستند. تیره ی جاف که بیشترین جمعیت را دارد و عمدتا نیله، نیله گلگون و ابرش هستند، تیره ی افشاری که دومین جمعیت را دارا هستند و عمدتا کهر و قره کهر می باشند و بالاخره تیره ی سنجابی که عمدتا قهوه ای، کرنگ و به ندرت سمند می باشند.
چجوری می تونیم با کارشناسانتون در ارتباط باشیم
بی نظیر هستید
مشاوره آنلاین از چه طریقی صورت می گیره؟
چقد خوبین شما
بیشتری بنویسین لطفا
چه سایت قشنگی دارین
چرا اینقد زیاد؟