استفاده از الکترولیت برای اسب‌ها

الکترولیت‌ها نقش مهمی در آب‌رسانی و عملکرد سلولی اسب‌ها دارند. درباره الکترولیت‌ها، زمان‌هایی که ممکن است لازم باشد از آن‌ها به عنوان مکمل استفاده کنید و همچنین تحقیقاتی که اثر الکترولیت برای اسب‌های نمایشی را مورد بررسی قرار داده‌اند، بیشتر بدانید.

این مواد معدنی کلید آب‌رسانی و عملکرد سلولی هستند.

با وجود انواع نوشیدنی‌های ورزشی در بازار، تقریبا همه، این روزها با الکترولیت‌ها آشنا هستند. اما آن‌ها چه هستند و چه نقشی در سلامت اسب دارند؟

الکترولیت‌ها اجزای تشکیل‌دهنده نمک‌ها(‏یا نمک‌های معدنی) ‏هستند که در زمان حل شدن در مایعات، بار الکتریکی(‏یون‌ها)‏ را حمل می‌کنند. در حدود دو سوم وزن بدن اسب را مایعات تشکیل می‌دهد. فراوان‌ترین مولکول در بدن چه انسان‌ها و چه اسب‌ها؛ هرچند، آب خالص نیست بلکه محلول آب و الکترولیت است. بخش مهمی از مایعات بدن اسب را الکترولیت‌ها تشکیل می‌دهند.

مواد معدنی که حاوی الکترولیت هستند، شامل سدیم، پتاسیم، کلرید، کلسیم، منیزیم و بی‌کربنات هستند. آن‌ها در تعادل مایعات، هیدراسیون و پیام‌رسانی عصبی دخیل هستند. الکترولیت‌ها نقش مهمی در پیام‌رسانی سلولی دارند. در واقع این منتقل شدن الکترولیت از یک غشای سلول عصبی یا ماهیچه‌ای است که باعث به کار افتادن عصب یا انقباض ماهیچه می‌شود. سدیم و پتاسیم دو الکترولیت اصلی درگیر در این فرایند هستند و برای عملکرد روزانه اندام‌های بدن ضروری هستند.

برخی الکترولیت‌ها کاملا فراوان هستند و برخی دیگر اینطور نیستند. چیزی که احتمالا بیشتر مردم به آن علاقه دارند سدیم است. نمک معمولی همان سدیم است که با یک یون کلر منفی جفت شده است یا به عبارتی سدیم کلرید. جالب توجه است که همه پستانداران با رژیم غذایی حاوی مقادیر کم سدیم کلرید اما پتاسیم کلرید زیاد، تکامل یافته‌اند. در نتیجه این رژیم غذایی با مقادیر کم نمک و نسبتا غنی از پتاسیم، کلیه‌ها در جذب سدیم که از خون و ادرار تصفیه می‌شود بسیار خوب عمل می‌کنند در حالی که به طور فعال مقادیر زیادی پتاسیم را دفع می‌کنند. در این مقاله از smarthorsenutrition.com بیشتر درباره الکترولیت بخوانید.

یک رژیم غذایی معمولی همراه با دانه‌های نمک میزان مناسبی الکترولیت برای اسب‌های زیادی فراهم می‌کند. کمبود الکترولیت برای اسب‌ها را در خانه می‌توان از طریق یونجه و نمک لیسیدنی شامل نمک لیسیدنی خالص(سفید)، نمک و مواد معدنی لیسیدنی(قرمز)، نمک هیمالیایی و نمک خوراکی که در غذا یا آب ریخته می‌شود، جبران کرد. بیشتر اسب‌ها می‌توانند با نمک لیسیدنی کمبود الکترولیت برای اسب را جبران کنند. در این مقاله درباره اینکه مصرف بیش از حد الکترولیت می‌تواند چه اثراتی داشته باشد، بیشتر بخوانید.

چه زمانی مکمل الکترولیت برای اسب‌ها را به کار ببریم؟

در شرایط مشخص، نیاز به الکترولیت برای اسب‌ها از محدوده رژیم غذایی روزانه فراتر می‌رود. اسب‌هایی که سخت کار می‌کنند، به ویژه در گرما، خیلی عرق می‌ریزند و مقدار زیادی الکترولیت را در عرق از دست می‌دهند. برای مثال، اسب‌های استقامتی وقتی گرم باشد می‌توانند ۱۰ تا ۱۵ لیتر مایعات را در هر ساعت از دست بدهند و مقدار زیادی الکترولیت را در عرق از دست بدهند که لازم است جایگزین شوند.

بنابراین، اسب‌های ورزشی، همراه با اسب‌های نمایشی و اسب‌های مسابقه‌ای که تحت شرایط سخت فعالیت می‌کنند، ممکن است نیازمند مکمل‌های الکترولیت باشند که به شکل پودر یا خمیر در دسترس هستند. اما همه مکمل‌های الکترولیت برای اسب به شکل یکسان تولید نمی‌شوند.

فرمولاسیون الکترولیت‌ها کاملا متغیر است. دو ماده اصلی که می‌خواهید داشته باشید، سدیم کلرید و پتاسیم پتاسیم هستند. برخی از محصولات گلوکز یا قند را به عنوان رایج‌ترین مواد دارند درحالی که اسب واقعا به گلوکز نیاز ندارد.

اگر ما می‌توانستیم مقدار الکترولیت از دست رفته در عرق یک اسب را در یک مسابقه دوی استقامتی ۵۰ مایلی تخمین بزنیم، در یکی از محصولاتی که شکر بیشتری دارد، ۶۰۰ تیوپ خمیر الکترولیت لازم است تا جایگزین مقدار سدیم از دست رفته در عرق شود. اگر به برچسب نگاه کنید، ماده‌ای که بیشترین مقدار را دارد در ابتدای لیست آورده شده‌است، بنابراین به دنبال محصولی با ‏سدیم کلرید و پتاسیم کلرید به عنوان دو ماده با مقادیر بیشتر بگردید. اگر با دکستروز یا گلوکز شروع می‌شود، این محصولی که می‌خواهید، نیست.

یک راه‌حل ساده، دادن ۲ تا ۱ قاشق سوپ‌خوری سدیم کلرید دو بار در روز به همراه دانه‌های اسب است تا مقدار کافی الکترولیت برای اسب تامین شود. نمک طعام ارزان‌ترین محصول است و تنها چیزی است که ما واقعا از نظر علمی آن را می‌شناسیم. مهم نیست که این نمک یددار شده است یا خیر. این مقدار از ید برای اسب‌ها، سمی نیست. بسیاری از مردم نگران تامین کلسیم و منیزیم کافی هستند، اما کلسیم و منیزیم کافی در علوفه وجود دارد.

اثرات عملکردی

تفاوت مهم بین اسب‌ها و انسان‌های ورزش‌کار این است که در حدود ۱۰ تا ۱۲% از وزن بدن اسب غذایی است که خورده است و در روده قرار دارد. این مقدار ۸۰ تا ۹۰ درصد آب است. در آب مقدار زیادی الکترولیت وجود دارد. اسب‌های استقامتی اغلب در نیمه اول مسابقه آب نمی‌خورند زیرا آب و الکترولیت‌ها را از محتویات روده خود جذب می‌کنند. تنها ۱ تا ۱.۵% وزن بدن انسان‌ها را غذای مصرفی تشکیل می‌دهد.

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ بر روی اسب‌های عرب که یک مسابقه استقامتی شبیه‌سازی شده را بر روی تردمیل اجرا می‌کردند، تیم تحقیقاتی مشاهده کردند که اسب‌هایی که از یک مکمل الکترولیت استفاده می‌کردند، به طور داوطلبانه آب بیشتری را بعد و در زمان ورزش، نسبت به اسب‌هایی که مکمل الکترولیت دریافت نمی‌کردند، استفاده می‌کردند.

در این تحقیق، اسب‌ها را برای نوشیدن آب بیشتر و بهتر نگه داشتن آب بدن آن‌ها فریب دادند، اما تفاوتی در ضربان قلب، دمای بدن و یا توانایی آن‌ها برای تکمیل تمرینات دیده نشد. اسب‌ها به مدت سه روز تحت نظر بودند و آن‌ها سریع‌تر بهبود یافتند. در تئوری، این کار باید آن‌ها را برای فعالیت بعدی بهتر آماده کند، اما این مورد به طور مشخص مورد مطالعه قرار نگرفت.

ملاحظات عملی

برای جبران میزان الکترولیت برای اسب‌هایی در سطوح بالا و در رطوبت و گرمای شدید فعالیت می‌کنند، ممکن است به مکمل‌ها نیاز باشد. در زمان انتخاب یک محصول، برچسب‌ها را با دقت بخوانید تا مقدار کافی الکترولیت برای اسب شما فراهم کند.

برای مثال، قیمت ۶۰۰ تیوپ الکترولیت(‏حاوی شکر) ‏که قبلا ذکر شد بیش از ۱۰۰۰ دلار است. می‌توانید همین مقدار نمک را در سوپرمارکت محل خود بخرید. چند قاشق سوپ خوری نمک بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

صاحبان باید مدیریت الکترولیت برای اسبی که جابه‌جا می‌شود یا بیمار است را در نظر بگیرند. در این نوشته ملاحظاتی در مورد حمل و نقل اسب را بخوانید. در زمان سفر، ممکن است بخواهید اسب را ترغیب کنید که بیشتر بنوشد تا احتمال درد شکم به حداقل برسد. با این وجود، برخی از اسب‌ها بیشتر می‌نوشند و برخی دیگر این کار را نمی‌کنند. برای اسب‌های بیمار، یک الکترولیت خوراکی تجویز می‌شود، اما اگر اسب بعد از چند بار مصرف آب نخورد، باید متوقف شود.

قبل از به راه افتادن و دادن الکترولیت در مسیر، اسب خود را به خوردن الکترولیت‌ها در یک دوره آماده‌سازی عادت دهید. اگر می‌خواهید یک مکمل را در رقابت به اسب خود بدهید، از قبل در خانه این کار را تمرین کنید.

هر زمانی که الکترولیت را در آب را به اسب خود می‌دهید، مقداری آب خالص نیز به آن بدهید. دو سطل آب در نظر بگیرید و الکترولیت‌ها را تنها به یکی اضافه کنید. درباره عوامل موثر بر میزان مصرف آب در اسب بیشتر بخوانید.

صاحبان اسب می‌توانند اسب‌هایشان را به نوشیدن آب شور وفق دهند، هرچند که این کار کم اتفاق می‌افتد. از آنجایی که دلیل نوشیدن، افزایش سدیم در خون است، با نوشیدن آب شور، مقدار سدیم آن طور که پس از نوشیدن آب خالص پایین می‌آید، افت نمی‌کند. بنابراین اسب‌ها نیم ساعت بعدتر آب خالص بیشتری می‌نوشند. مصرف نمک مکمل حل شده در آب، مصرف آب را افزایش خواهد داد، از دست رفتن ‏جرم بدن را کاهش داده و احتمالا بهبود را بهتر خواهد کرد.

اما به هرحال، در هر موقعیتی نیاز به مکمل الکترولیت برای اسب‌ها نیست. اسب‌هایی که برای دو ساعت یا کم‌تر رقابت می‌کنند(‏یا اسب‌هایی که در شرایط خنک، با رطوبت کم‌تر رقابت می‌کنند، یا اسب‌های مسابقه‌ای که بدون فوروزماید می‌دوند) ‏در طول ورزش نیازی به مکمل الکترولیت ندارند. اسب‌های مسابقه‌ای که بیش از دو ساعت می‌دوند باید حداقل یک‌بار در ساعت به مایعات برای باز جذب آب دسترسی داشته باشند. تامین آب شور در دمای محیط می‌تواند مصرف کل مایعات را در طول و پس از اتمام فعالیت ورزشی افزایش دهد.

مثل همیشه، بهترین تمرین‌ها در اولویت قرار می‌گیرند. در سال‌های گذشته مردم از مقدار زیادی الکترولیت استفاده نمی‌کردند. سوال این است که آیا واقعا در رقابت تفاوتی ایجاد می‌کند؟ اسب‌ها قبل از مکمل‌های الکترولیت خوب عمل می‌کردند، اما تامین الکترولیت برای اسب‌ها کار مناسبی است. هر اسب متفاوت است و ما در طول چند دهه گذشته متوجه شده‌ایم که برخی از اسب‌ها به الکترولیت‌ها در شکل نمک طعام یا مکمل‌های الکترولیت تجاری موجود، نیاز دارند.

منبع